Het blijven goede voornemens - Waarom gezond gedrag zo lastig is

En dan is het maart. De frisse start is verdwenen, de wandelingen staan niet meer in de agenda en de fruitmand staat naast een koekjestrommel die het stukken beter doet. Niet omdat mensen niet willen. Maar omdat volhouden iets anders vraagt dan beginnen.

De strijd tussen verstand en gewoonte

Felix en Maarten herkennen dat patroon maar al te goed. Mensen weten heel goed wat gezond is. Ze kunnen uitleggen waarom slaap belangrijk is, waarom bewegen helpt of waarom pauzes nodig zijn. Het ontbreekt hen niet aan kennis.

Maar dagelijks gedrag wordt niet bepaald door kennis, zeggen ze. Het wordt vooral ingegeven door routines. Door wat logisch voelt op een drukke dag, door wat energie bespaart, door wat je al jaren zo doet.

Ons verstand maakt plannen, maar onze gewoonten bepalen wat we op een willekeurige dinsdagmiddag écht doen.

Waarom voornemens zo snel verdampen

Daarom werkt informeren alleen zelden. Je kunt posters ophangen over bewegen of mails sturen over gezonde lunchkeuzes. Maar als de omgeving je telkens naar de snelle route duwt, wint gemak het altijd van intentie.

Maarten zegt het helder. Mensen doen wat past in hun dag, niet wat rationeel het beste is. Als de context niet meehelpt, blijft een goed voornemen vooral theoretisch.
Dat verklaart ook waarom veel 'gezonde acties' instorten zodra de aandacht wegvalt. Zonder steun van de dagelijkse praktijk valt gedrag terug naar het oude ritme.

Verandering zit in het kleine werk

Felix en Maarten geloven niet in grote, tijdelijke projecten die alles in één keer moeten omgooien. De echte verandering ontstaat volgens hen in kleine, consequente stappen.

• Een vaste wandelmeeting op dinsdag.
• Tien minuten extra pauze in plaats van nóg een mail.
• Een kantine waarin de gezonde optie de gemakkelijkste route is.
• Een leidinggevende die laat zien dat opladen geen luxe is, maar onderdeel van werken.

Als zulke keuzes terugkeren, worden ze onderdeel van het ritme. Niet iets waar je bewust over hoeft na te denken, maar iets dat past bij hoe jullie het doen.
Tien kleine gewoontes bouwen samen veel meer op dan één grote actie.

De organisatie helpt mee kiezen

Felix noemt dat de kracht van een organisatie die meebeweegt. Niet door te sturen of te controleren, maar door de omstandigheden zo in te richten dat de gezonde keuze logisch wordt. De omgeving is vaak de sterkste prikkel.

• Zet water standaard op vergadertafels en het wordt gedronken.
• Laat pauzes echt pauzes zijn en mensen nemen ze.
• Zorg voor diensten die slaap niet structureel ondermijnen en herstel volgt vanzelf.

Maarten ziet daarbij een belangrijke culturele laag. Gezond gedrag wordt pas echt sterk als het verweven raakt met de identiteit van de organisatie. Als nieuwe collega's niet alleen horen hoe jullie werken, maar het meteen ervaren.
Niet: 'We zouden eigenlijk meer moeten bewegen.' Maar: 'Zo doen we dat hier.'

Van voornemen naar vanzelfsprekend

Gezond gedrag volhouden is dus geen kwestie van wilskracht. Het vraagt om een omgeving die het ondersteunt, een cultuur die het normaliseert en kleine stappen die zich vastzetten in het dagelijks ritme.

Felix en Maarten nodigen organisaties uit om precies dáár te beginnen. Niet bij het perfecte plan of de grote campagne. Maar bij het volgende kleine, haalbare stapje dat vandaag al logisch voelt.

Als die stappen zich herhalen, ontstaat er iets nieuws. Een werkvloer waar je niet hoeft te kiezen tussen gezond en makkelijk. Waar de gezonde keuze de vanzelfsprekende keuze wordt. En dan zijn het ineens geen goede voornemens meer.
Dan is het gewoon hoe jullie werken.