Kunstmatige transplantatieplaats foto door Sandra Smink

Transplantatie van eilandjes met insuline producerende cellen is een veelbelovende therapie voor mensen met diabetes type 1. Het probleem is dat de eilandjes vaak niet lang overleven. Onderzoekers willen dit probleem oplossen door een ideale kunstmatige transplantatieplaats te maken.

De eilandjes worden bij transplantatie niet in hun natuurlijke omgeving, de alvleesklier, geplaatst. Daar bestaat namelijk de kans op lekkage van spijsverteringssappen. Het alternatief is de lever, maar daar overleven de cellen slechts een paar jaar. Daarom proberen de onderzoekers nu de omgeving van de alvleesklier na te bootsen. Dat doen ze met een ‘kunstmatige transplantatieplaats’ die onder de huid kan worden geplaatst.

Kunstmatige transplantatieplaats

De kunstmatige transplantatieplaats is gemaakt van polymeren en al eerder gebruikt voor transplantatie. Toen bleek dat het systeem weliswaar werkt, maar er relatief veel eilandjes nodig zijn om de bloedsuiker te controleren. Dat kunnen er een stuk minder worden als het lukt om extra bloedvaten en molecuulstructuren om de cellen heen te laten groeien.

Toevoegen van stamcellen

Onderzoeker Sandra Smink wil nu mesenchymale stamcellen toevoegen aan de kunstmatige transplantatieplaats, zodat eilandjes beter overleven. Mesenchymale stamcellen kunnen uit beenmerg of lichaamsvet worden gewonnen. Deze cellen produceren stofjes die zorgen voor meer bloedvaten en de productie van molecuulstructuren buiten de cel. Ze maken bovendien stofjes die het afweersysteem onderdrukken. Daardoor hoeven er minder medicijnen gebruikt te worden om afstoting te voorkomen.

Iedereen vrij van diabetes, daar geef je voor

Maak meer onderzoek mogelijk.

Maak meer onderzoek mogelijk.

Onderzoeksinformatie

Projectnr: 2019.81.001
Status: Lopend
Onderzoeker: Dr. Sandra Smink
Kosten: € 275.000

Iedereen vrij van diabetes, daar geef je voor

Maak meer onderzoek mogelijk.

Maak meer onderzoek mogelijk.