'Diabetes heeft veel vrijheid van mij weggepikt'

De 17-jarige Nika kreeg negen jaar geleden de diagnose diabetes type 1. Ondanks alle prachtige hulpmiddelen moet hij toch elk moment van de dag rekening houden dat hij diabetes heeft.

'We waren de avondvierdaagse aan het lopen en ik zag dat het niet goed ging met Nika. Hij dronk heel veel en iemand ter plekke zei dat we zijn suikerwaardes moesten laten controleren. Bij de huisarts bleek dat hij diabetes had en voordat we het wisten waren we in het ziekenhuis. Toen begon de mallemolen van diabetes', vertelt Irma, de moeder van Nika.

Angst voor diabetes

Ondanks dat Nika pas acht jaar was, zag hij in levenden lijve wat de gevolgen kunnen zijn van diabetes type 1. Het was volgens Irma confronterend voor Nika dat één van zijn docenten ernstige complicaties had door diabetes en daar pas aan was geopereerd. Nika vroeg zich gelijk af of hem dit ook te wachten stond. Ik stelde hem gerust, maar het was natuurlijk wel heftig voor hem op dat moment.

Gevolgen diabetes op dagelijks leven

Nika moet ondanks alle prachtige hulpmiddelen toch elk moment van de dag ermee rekening houden dat hij diabetes heeft. 'Diabetes heeft veel vrijheid van mij weggepikt. Ik kan op zich alles doen, maar ik moet er alleen vaak wel wat meer moeite voor doen dan een ander.' Zo moet Nika voorbereidend werk doen voor het toedienen van insuline of juist soms wat extra's eten. 'Spontaan een inspanning doen of eten en drinken zonder na te denken, is geen optie. Alles heeft direct invloed op mijn bloedsuikerwaarde. Dat geldt ook bijvoorbeeld bij stress voor toetsen op school en zelfs het weer heeft invloed.'

De insulinepomp met sensor heeft het leven van Nika al sterk verbeterd. 'Hij hoeft minder te prikken, heeft veel betere nachten en ook overdag kan er beter ingespeeld worden op de bloedsuikerwaardes. Wat wel lastig blijft is dat je altijd moet nadenken of je alles bij je hebt voordat je de deur uitgaat. Insulinespullen, prikset, dextro, en iets te eten', vertelt Irma.

Familieband

Volgens Irma heeft de diabetes ook invloed gehad op de familieband. 'We hebben hele vervelende situaties meegemaakt dat het echt niet goed ging met Nika. Wat ik achteraf heel mooi vind is dat juist door die situaties de familieband nog sterker en hechter is geworden en iedereen dan weet wat hij moet doen in zo'n situatie.'

Op pad met opa

Nika heeft een speciale band met zijn opa die diabetes type 2 heeft. 'Ik heb het hartstikke leuk samen met opa en we zijn eigenlijk gewoon dikke vrienden. We klussen samen graag in en rondom het huis of aan de boot en gaan ook samen met mijn vader erbij op pad om naar auto's te kijken.' Irma is haar ouders ook erg dankbaar. 'Als ik en mijn man Marcel eens een weekendje weggingen, pasten opa en oma altijd op de kinderen. Het is fijn als je de kinderen met een veilig gevoel achter kan laten, want dat is met diabetes nu eenmaal niet vanzelfsprekend.'

Toekomstwensen

Nika denkt niet te veel na over de toekomst, maar heeft toch wel een wens. 'Mijn grootste wens op het gebied van diabetes is genezing. Voor nu zou het in ieder geval al mooi zijn als ik niet meer hoef te spuiten en prikken.' Irma lachend: 'En niet zoveel dextro's te moeten eten en zoete drankjes.' Verder hoopt Irma dat Nika in de toekomst niet meer 24 uur met diabetes bezig hoeft te zijn. 'Ik hoop dat hij in de toekomst gewoon de deur uit kan lopen zonder een insulinepomp met infuus en sensor aan zijn lijf en zonder na te moeten denken wat hij gaat doen en wat hij allemaal mee moet nemen. Dat zou fantastisch zijn.'