Verbeterde insulinegevoeligheid door resveratrol bij diabetes type 2?
Uit onderzoek van Maastricht UMC+ bleek dat het stofje resveratrol geen invloed heeft op de insulinegevoeligheid. Wel zorgt resveratrol voor een verbeterde werking van de mitochondriën, de energiecentrales van het lichaam.
De stof resveratrol komt voor in onder andere rode wijn, pinda’s en pure chocola. Ook is het beschikbaar in de vorm van een voedingssupplement. In een vorig onderzoek toonden de onderzoekers aan dat resveratrol de bloedsuikerspiegel verlaagt bij mensen zonder diabetes type 2. Dat leidde tot de vraag: heeft dit te maken met de gevoeligheid van de cellen voor insuline, zodat ze suiker beter kunnen opnemen?
Daarom is in dit onderzoek uitgezocht of resveratrol een rol speelt bij het verbeteren van de insulinegevoeligheid bij mensen met een verhoogd risico op diabetes type 2 en bij mensen met diabetes type 2.
Insulinegevoeligheid
Het onderzoek liet zien dat de insulinegevoeligheid na het innemen van extra resveratrol niet verbetert bij de (mannelijke) proefpersonen. Mogelijk duurde het onderzoek te kort, of was de dosis te laag om invloed te hebben op de insulinegevoeligheid. Dit moet dus nog verder worden uitgezocht.
Mitochondriën
Verder liet het onderzoek zien dat extra resveratrol slikken wel ervoor zorgt dat de mitochondriën beter werken, dat zijn de energiefabriekjes van cellen. Dit is een interessant resultaat. Misschien kunnen de mitochondriën helpen om de spieren bij mensen met diabetes type 2 gevoeliger te houden voor insuline. Want dan blijft de bloedsuikerspiegel ook stabieler.
Meer onderzoek nodig
Uit dit onderzoek blijkt dus dat resveratrol zorgt voor een betere werking van de mitochondriën, maar of het invloed heeft op de insulinegevoeligheid is onduidelijk. Er is daarom nog meer onderzoek nodig om te achterhalen of deze stof kan bijdragen aan het voorkomen van diabetes type 2 en het verbeteren van de gezondheid bij mensen met diabetes type 2.
Onderzoeksinformatie
Projectnr: | 2012.00.1525 |
---|---|
Status: | Afgerond |
Onderzoeker: | Prof. dr. L.P.A.J. Schrauwen |
Kosten: | € 250.000 |